Henricus Canisius Explained

Henricus Canisius (1562, Nijmegen - 2 September 1610, Ingolstadt) was a Dutch canonist and historian.

Biography

Canisius was born Hendrik de Hondt ("The Dog", Latinized to Canisius), the nephew of Saint Peter Canisius. He studied at the University of Leuven, and in 1590 was appointed professor of canon law at Ingolstadt.

Works

Canisius's works on canon law include:

A complete edition of his canonical writings appeared in Leuven in 1649 and in Cologne in 1662. His major historical work was Latin: Antiquae Lectiones, seu antiqua monumenta ad historiam mediae aetatis illustrandam (6 volumes, Ingolstadt, 1601–1604). In 1608 a seventh volume, Latin: Promptuarium Ecclesiasticum, was added by way of supplement. The Catholic Encyclopedia describes the work as disorganized and containing "much matter of minor value"; Basnage produced a heavily edited version under the title Latin: Thesaurus Monumentorum ecclesiasticorum et historicorum (7 vols., Antwerp, 1725).

Canisius edited for the first time the Latin: Chronica Victoris Episcop. Tunnunensis et Joannis Episcop. Biclariensis, and the Latin: Legatio Luitprandi (Ingolstadt, 1600). He also produced an edition of the Latin: Historiae miscellae Pauli Diaconi (Ingolstadt, 1603).

References

Attribution