Albarta ten Oever explained
Albarta ten Oever (17 February 1772, in Groningen – 22 January 1854, in Groningen) was a Dutch painter, best remembered for her portraits and landscape paintings in the style of Salomon van Ruysdael and Jan van Goyen. A pupil of the Academie Minerva, her works were exhibited in the Exhibition of Living Masters in 1818 and 1841.[1] [2] [3] [4] [5]
Notes and References
- Book: Klarenbeek . Hanna . Knol . Egge . Albarta ten Oever (1772-1854): een vrouw in de Kunst . 2017 . Groninger Museum . 978-90-71691-80-5 . nl.
- Book: Riesen . Wouter van . Albarta ten Oever . 1942 . Callenbach . nl . Pieck, Anton (illustrator).
- Book: Vos . Arent Tonko . Arent Tonko Vos . Van een Groningsche schilderes en haar kunstverzameling . 1943 . Groningsche Volksalmanak . 110–131 . nl.
- Book: Ellet . Elizabeth Fries . Women Artists in All Ages and Countries . 1859 . Harper & Brothers . 144 . en.
- Klarenbeek . Hanna . Hanna Klarenbeek . Een RKD-kwestie avant la lettre. De dubieuze kunstverzameling van Albarta ten Oever . RKD Bulletin . 2012 . 2 . 89–91 . nl.